نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

پژوهشکده سامانه‌های حمل و نقل فضایی ایران، تهران، ایران

چکیده

در این پژوهش عملکرد حالت پالسی یک رانشگر تک‌پیشرانه هیدرازینی مورد مطالعه قرار گرفته است. به این منظور نمونه آزمایشگاهی یک رانشگر تک‌پیشرانه هیدرازینی در شرایط فشار اتمسفریک ساخته شد و مورد آزمون قرار گرفت. کاتالیست این رانشگر به صورت بومی سنتز شده است. عملکرد حالت پالسی این رانشگر تک‌پیشرانه هیدرازینی به صورت تجربی ارزیابی شده و نتایج آن ارائه شده است. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که رانشگر تک‌پیشرانه هیدرازینی ساخته ‌شده همراه با کاتالیست سنتز‌شده، ضربه‌های تکرارپذیری را برای عرض پالس‌های کمتر از 10 میلی‌ثانیه تولید می‌کند. حداقل ضربه این رانشگر تک‌پیشرانه هیدرازینی 32 میلی‎نیوتن ثانیه اندازه‌گیری شده است. هم‌چنین، انحراف معیار ضربه تولیدی، کمتر از 6 درصد برای 100 پالس است. زمان پاسخ رانشگر نیز بسیار تکرارپذیر است. نتایج این پژوهش نشان داد که مرکز پالس رانشگر به طور خطی با عرض پالس تغییر می‌کند. با این حال، رفتار گذرای فشار محفظه نسبتا کند است و منجر به مرکز پالس بزرگ می‌شود

کلیدواژه‌ها

##[1]  H. Jung, J. H. Kim, "Test and Evaluation of a 70 N-class Hydrazine Thruster for Application to the Precise Attitude Control of Space Vehicles," in 49th AIAA/ASME/SAE/ASEE Joint Propulsion Conference, San Jose, CA, 2013.##
##[2]  , “The status of monopropellant hydrazine technology,” (1968).##
##3]  P. McRight, C. Popp, C. Pierce, A. Turpin, W. Urbanchock, and M. Wilson, “Confidence testing of shell-405 and s-405 catalysts in a monopropellant hydrazine thruster,” in 41st AIAA/ASME/SAE/ASEE Joint Propulsion Conference & Exhibit (2005) p. 3952.##
##[4]  D. Goto, H. Kagawa, S. Murayama, K. Kajiwara, H. Ikeda, N. Shinozaki, T. Nagao, and E. Yabuhara, “Endurance firing test results of the long life 1n hydrazine thruster,” in 47th AIAA/ASME/SAE/ASEE Joint Propulsion Conference & Exhibit (2011) p. 5772.##
##[5]  J. S. Kim, H. Jung, S. H. Bae, D. S. Bae, and J. H. Kim. "Performance Evaluation of a 70 N Hydrazine Thruster According to the Variation of Characteristic Length." In 51st AIAA/SAE/ASEE Joint Propulsion Conference, p. 4162. (2015).##
##[6]  B. W. Schmitz, W. W. Wilson, “Long Life Monopropellant Hydrazine Engine Development Program,” Air Force Rocket Propulsion Laboratory, Edwards, California, 1971.##
##[7]  P. I. Moynihan, “Minimum Impulse Tests of 0.45-N Liquid Hydrazine Catalytic Thrusters,” JPL Quarterly Technical Review, 1972.##
##]8[  م. ع. امیری فر و همکاران، "ثبت اختراع آزمون گر کاتالیستی تک پیشرانه هیدرازین با کنترل دقیق جریان ورودی به بستر،" 139850140003006115، 15 مهر 1398.##
##]9[  م. ع. امیری فر و همکاران، "ثبت اختراع شیر تراستر سلونوئیدی با ساختار فشرده و سازگار با هیدرازین،" 139850140003007661، 4 آذر 1398.##
##]10[  م. ع. امیری فر و همکاران، "ثبت اختراع ساخت کاتالیست ایریدیوم/ آلومینا برای استفاده در یک رانشگر تک پیشرانه هیدرازینی،" 139950140003001292، 17 اردیبهشت 1399.##
##[11]  Z. Amirsardari, A. Dourani, M. A. Amirifar, “Controlled attachment of ultrafine iridium nanoparticles on mesoporous aluminosilicate granules with carbon nanotubes and acetyl acetone,” Materials Chemistry and Physics, 2020.##