مقاله پژوهشی
رضا امجدی فرد؛ فرهاد باقراسکوئی
چکیده
سنجش قابلیت اطمینان مبدل‌های الکترونیک قدرت به دلیل عملکرد آنها تحت تنش‌های حرارتی و الکتریکی، اهمیت زیادی داشته و نیازمند کمی‌سازی است. محیط فضا به دلیل دامنه و سرعت زیاد تغییرات دما از جمله محیطهای پرتنش برای قطعات و تجهیزات الکترونیکی است. عملکرد هنجار یا ناهنجار یک مبدل براساس شرایط محیطی، ساخت و بهره‌برداری تعیین می‌شود. ...
بیشتر
سنجش قابلیت اطمینان مبدل‌های الکترونیک قدرت به دلیل عملکرد آنها تحت تنش‌های حرارتی و الکتریکی، اهمیت زیادی داشته و نیازمند کمی‌سازی است. محیط فضا به دلیل دامنه و سرعت زیاد تغییرات دما از جمله محیطهای پرتنش برای قطعات و تجهیزات الکترونیکی است. عملکرد هنجار یا ناهنجار یک مبدل براساس شرایط محیطی، ساخت و بهره‌برداری تعیین می‌شود. شاخص‌های خرابی فعلی تنها مبتنی بر داده‌های خرابی‌های قبلی بوده و بر اساس اطلاعات تاریخچه عملکرد مبدل محاسبه می‌شوند که فرآیند پیرشدگی به شدت بر آنها اثرگذار است. در این مقاله، با کمک داده‌های حاصل از پایش وضعیت مبدل به صورت زمان واقعی شاخصی جدید معرفی می‌شود. هر مبدل با استفاده از شبکه‌های عصبی تکثیرکننده مدلسازی شده و ضریب بازسازی شبکه یا خطای بازسازی به عنوان شاخص پایایی یا ضریب ناهنجاری مبدل لحاظ خواهد شد. در حقیقت، سنجش قابلیت اطمینان مبتنی بر قیاسِ بین یک مدلِ مرجع از شرایط سلامت مبدل و عملکرد ناهنجار آن در آینده صورت می‌پذیرد. در روش پیشنهادی یک تابع توزیع نرمال بر روی سیگنال خطای بازسازی شده، برازش و درصد فاصله آنها به عنوان ضریب ریسک ناهنجاری معرفی می-شود. مزایای این روش عبارتند از لحاظ نمودن تمامی عدم قطعیت‌ها در فرآیند ساخت کلید قدرت و شرایط کاری آن، عدم نیاز به فرآیند آزمون پیرشدگی در تهیه داده خرابی و لحاظ نمودن تمامی خرابی‌ها. در زیرسیستم توان الکتریکی فضاپیماها می توان با استفاده از روش فوق، قابلیت اطمینان مبدل های الکترونیک قدرت را بر اساس داده های اخذ شده از نمونه های کیفی ارزیابی نمود.
مقاله پژوهشی
علم مواد
زهرا امیرسرداری؛ بابک افضلی؛ محمدرضا امیرسلیمانی
چکیده
به‌منظور بررسی میزان اثر نانوذرات ایریدیم (Ir) به عنوان فاز فعال بارگذاری شده در شرایط اتمسفری، کاتالیست‌هایی با حامل یکسان، اما محتوای متفاوت نمک ایریدیم (10، 15 و 20 درصد وزنی) بر روی پایه‌های گرانولی گاما آلومینا به‌منظور تجزیه هیدرازین تهیه کردیم. عملکرد نانوذرات کاتالیستی هنگام استفاده از 15 و 20 درصد وزنی ذرات ایریدیم بهتر بود و ...
بیشتر
به‌منظور بررسی میزان اثر نانوذرات ایریدیم (Ir) به عنوان فاز فعال بارگذاری شده در شرایط اتمسفری، کاتالیست‌هایی با حامل یکسان، اما محتوای متفاوت نمک ایریدیم (10، 15 و 20 درصد وزنی) بر روی پایه‌های گرانولی گاما آلومینا به‌منظور تجزیه هیدرازین تهیه کردیم. عملکرد نانوذرات کاتالیستی هنگام استفاده از 15 و 20 درصد وزنی ذرات ایریدیم بهتر بود و همچنین گزینش پذیری به هیدروژن حدود 27 درصد شد. افزایش سرعت واکنش از 181 تا 218 بر ساعت در بارگذاری 15 درصد وزنی ذرات ایریدیم به دلیل پراکندگی خوب فازهای فعال با جلوگیری از کلوخه شدن سطح مشاهده گشت؛ بنابراین، به‌عنوان یک نتیجه رضایتبخش از این بررسی، مشخص شد که کاتالیستهای ایریدیم با درصد وزنی متفاوت (15 و 20 درصد وزنی)، عملکردی یکسان در برابر فعالیت و سرعت گزینش پذیری به هیدروژن از خود نشان میدهند و جایگزین مناسب برای یکدیگر هستند. استفاده از کاتالیزوری با درصد وزنی کمتر فاز فعال و فعالیت زیاد به دلیل هزینه کم از نظر اقتصادی قابل قبول است.
مقاله پژوهشی
علم مواد
مجتبی فرقانی؛ مائده السادات ضوئی؛ محمدرضا پاک منش؛ محمد چیانی؛ سعید اصغری
چکیده
پانل ساندویچی المان مهمی از سازه ماهواره است که جنس‌های مختلف فلزی و کامپوزیتی به‌منظور ساخت رویه‌ی آن به‌کار برده می‌شوند. آندایزینگ به‌عنوان یک پوشش تبدیلی به‌منظور دستیابی به خواص نهایی سطح پانل در راستای پایداری سازه در شرایط محیط فضا کاربرد دارد. آندایزینگ یک واکنش الکتروشیمیایی است که در آن لایه اکسیدی با استفاده از ...
بیشتر
پانل ساندویچی المان مهمی از سازه ماهواره است که جنس‌های مختلف فلزی و کامپوزیتی به‌منظور ساخت رویه‌ی آن به‌کار برده می‌شوند. آندایزینگ به‌عنوان یک پوشش تبدیلی به‌منظور دستیابی به خواص نهایی سطح پانل در راستای پایداری سازه در شرایط محیط فضا کاربرد دارد. آندایزینگ یک واکنش الکتروشیمیایی است که در آن لایه اکسیدی با استفاده از نیروی الکتریسیته تشکیل می‌شود. در حین انجام فرایند آندایزینگ در صورتی که جریان محدود کننده، حاصل از تحرک بارهای الکتریکی بین سطح لایه آندیک و الکترولیت، زیاد شود، پلاریزاسیون غلظتی ایجاد شده و فرایند متوقف می‌شود. با توقف فرایند بدون صرف زمان کافی جهت به دست آمدن ضخامت کافی برای رنگ‌پذیری لایه آندیک سیاه به‌منظور کاربرد در پوشش‌های فضایی حاصل نمی‌گردد. در این پژوهش با انجام فرایند آندایزینگ در چهار ظرف 250، 500، 2000 و cm3 40000، تاثیر حجم الکترولیت و در نتیجه زمان توقف فرایند در اثر بروز پدیده پلاریزاسیون غلظتی بر خواص نوری- حرارتی، سایش و خوردگی لایه به دست آمده در هر یک از فرایندها بررسی شد. بررسی خواص نوری- حرارتی توسط آزمون ضریب نشر فروسرخ و جذب خورشیدی، مقاومت سایشی توسط آزمون پین بر روی دیسک و مقاومت خوردگی توسط آزمون مه‌نمکی انجام شد. نتایج نشان داد که با افزایش حجم الکترولیت ناشی از افزایش حجم ظرف، زمان توقف فرایند افزایش می‌یابد. نتایج اندازه‌گیری خواص نوری- حرارتی، سایش و خوردگی برای سه ظرف با حجم 500، 2000 و cm3 40000 نشان داد که با افزایش حجم الکترولیت و متعاقب آن زمان اتمام فرایند، ضخامت لایه آندیک بیشتر شده که موجب بهبود خواص نوری- حرارتی و مقاومت خوردگی و سایشی می‌شود.
مقاله پژوهشی
زهرا خاجی؛ مهدی فکور؛ سعید شاخصی
چکیده
طراحی سازه‌های فضایی باید با دقت انجام شود، زیرا که کوچکترین اهمالی در طراحی و ساخت فضاپیما باعث خسارت‌های مالی سنگینی می‌شود. بوردهای الکترونیکی به عنوان یکی از مهم‌ترین اجزای سیستم‌های الکترونیکی در هر عملیات، باید به گونه‌ای طراحی و ساخته شوند که تحت بارهای وارده بتوانند همچنان به عملکرد خود ادامه دهند. سطوح قوی ارتعاشات تصادفی ...
بیشتر
طراحی سازه‌های فضایی باید با دقت انجام شود، زیرا که کوچکترین اهمالی در طراحی و ساخت فضاپیما باعث خسارت‌های مالی سنگینی می‌شود. بوردهای الکترونیکی به عنوان یکی از مهم‌ترین اجزای سیستم‌های الکترونیکی در هر عملیات، باید به گونه‌ای طراحی و ساخته شوند که تحت بارهای وارده بتوانند همچنان به عملکرد خود ادامه دهند. سطوح قوی ارتعاشات تصادفی که تجهیزات فضایی در معرض آن قرار می‌گیرند، می‌تواند سبب خسارت در بوردهای الکترونیکی و شکست شود. میدان ارتعاشات تصادفی که بر روی بورد الکترونیک اعمال می‌شود را می‌توان با بارگذاری مود ترکیبی I/II مدل کرد. واماندگی و شکست جعبه‌های الکترونیکی اغلب به علت ترک خوردگی در اتصال بین بورد الکترونیکی و لحیم تحت بارگذاری مود ترکیبی I/II رخ می‌دهد. در این تحقیق معیار شکست جدیدی برمبنای حداکثر تنش مماسی برای پیش‌بینی شکست در ترک سطحی بین بورد الکترونیکی و لحیم ارائه می‌شود. بر مبنای این معیار جهت و لحظه شروع رشد ترک برای ترک سطحی بین دو ماده ایزوتروپیک و اورتوتروپیک پیش‌بینی می‌شود. به این ترتیب، منحنی حد شکست را می‌توان ترسیم کرد. با مقایسه معیار ارائه شده با داده‌های تجربی موجود در مراجع می‌توان دریافت که معیار ارائه شده اعتبار کافی برای ارزیابی پیش‌بینی شکست در ترک‌های سطحی بین دو ماده ایزوتروپیک و اورتوتروپیک را داراست.
