سازه
یاسر وحیدشاد؛ فائقه سلطان محمد
چکیده
عوامل بسیاری بر کیفیت فرایند لحیم‌کاری سخت تاثیر می‌گذارند که می‌توان به دما، زمان، فاصله، کیفیت سطحی و عناصرآلیاژی اشاره نمود. عوامل ذکر شده با تاثیر بر تشکیل فازهای بین فلزی شکننده نقش مهمی در استحکام اتصال ایجاد شده دارند، چنانچه افزایش دمای لحیم‌کاری سخت منجر به حذف فازهای بین فلزی شده و استحکام منطقه اتصال دو فلز را افزایش ...
بیشتر
عوامل بسیاری بر کیفیت فرایند لحیم‌کاری سخت تاثیر می‌گذارند که می‌توان به دما، زمان، فاصله، کیفیت سطحی و عناصرآلیاژی اشاره نمود. عوامل ذکر شده با تاثیر بر تشکیل فازهای بین فلزی شکننده نقش مهمی در استحکام اتصال ایجاد شده دارند، چنانچه افزایش دمای لحیم‌کاری سخت منجر به حذف فازهای بین فلزی شده و استحکام منطقه اتصال دو فلز را افزایش میدهد. در این تحقیق، اتصال قطعات فولاد زنگنزن آستنیتی 316 به یکدیگر با لایه پُرکننده پایه نیکل به روش لحیم‌کاری سخت مورد بررسی قرار گرفته است. در این روش از فلز پُرکنندهBNi2 در دماهای ºC 1050، ºC 1100، ºC 1150 و ºC 1200 و به مدت 60 دقیقه برای لحیم‌کاری نمونه-های کشش گرد استاندارد استفاده شده و سپس خواص مکانیکی و ریزساختار منطقه اتصال با آزمایش کشش دمای محیط و متالوگرافی بررسی شده است. نتایج نشان میدهد که با افزایش دما، استحکام کشش منطقه اتصال بهبود پیدا میکند. این افزایش استحکام به دلیل نفوذ عنصر بور به داخل فلز پایه و کاهش فازهای تُرد و مضر بین فلزی بورید در منطقه اتصال میباشد.
