علم مواد
مجید حقگو؛ احمد رمضانی سعادت آبادی
چکیده
فرایندپذیری مطلوب دوغاب پلیمری سوخت جامد کامپوزیت، دستیابی به گرینی بدون نقص را تضمین میکند. به عبارت دیگر، سوسپانسیون بهشدت پر شده با خواص رئولوژیکی بهینه، باعث میشود انتقال به قالب و شکلپذیری کامل آن در هندسههای پیچیده امکانپذیر باشد. در این مطالعه دینامیکی، خواص رئولوژیکی یک سوسپانسیون غلیظ با استفاده از مواد مدل و ...
بیشتر
فرایندپذیری مطلوب دوغاب پلیمری سوخت جامد کامپوزیت، دستیابی به گرینی بدون نقص را تضمین میکند. به عبارت دیگر، سوسپانسیون بهشدت پر شده با خواص رئولوژیکی بهینه، باعث میشود انتقال به قالب و شکلپذیری کامل آن در هندسههای پیچیده امکانپذیر باشد. در این مطالعه دینامیکی، خواص رئولوژیکی یک سوسپانسیون غلیظ با استفاده از مواد مدل و افزودن نانوذرات به آن، بررسی شده است. به منظور بررسی اثر نانوذره مولیبدن دیسولفاید در رفتار رئولوژیکی سوسپانسیونها، از زمینه پلیاتیلن گلایکول و پرکنندههای دانه شیشهای با توزیع ذرات 60 الی 103 میکرون به عنوان مدل استفاده شد. مولیبدن دیسولفاید خام با استفاده از روشهای اسیدشویی، اکسیداسیون و شوک حرارتی به صورت نانوذره مولیبدن دیسولفاید تک لایه و چند لایه با ضخامت بین 50 تا 100 نانومتر بهدست آمدند. در ادامه، پس از تهیه سوسپانسیونهای 10 الی 40 درصد حجمی حاوی دانههای شیشه، اثر افزودن نانوصفحات مولیبدن دیسولفاید سنتز شده (به میزان کمتر از 0.1 درصد نسبت به فاز زمینه) بر خواص رئولوژیکی مخلوط، بررسی شد. نتایج آزمون جاروب فرکانس و جاروب دما نشان داد که با افزایش درصد نانو صفحات مولیبدن دیسولفاید به میزان کمتر از 0.1 درصد، گرانروی مختلط ضمن حفظ مدول ذخیره و افزایش مدول اتلافی در همه مقادیر میکروفیلر تغییر کاهشی محسوسی دارد. در نهایت آزمون جریان برشی دینامیکی نشان داد که گرانروی دینامیکی نیز پس از اضافه کردن نانوذره افت قابل توجهی داشته است