پیشرانش
سید علیرضا جلالی چیمه؛ علی مددی؛ سیدمصطفی صفوی همامی؛ جواد امامی
چکیده
در سامانههای بزرگ و پیچیدهای مانند ماهواره، طراحی یک زیرسیستم میتواند همه مشخصات ماهواره را تحت تأثیر قرار دهد و باید بهطور همهجانبه اثرات طراحی بر سیستم بررسی شود. برای طراحی چنین زیرسیستمی لازم است اثرات هر انتخاب بر سایر بخشها مورد بررسی قرار گیرد و طراحی بهصورت چند متغیره انجام شود. با توجه به افزایش تعداد ماهوارهها ...
بیشتر
در سامانههای بزرگ و پیچیدهای مانند ماهواره، طراحی یک زیرسیستم میتواند همه مشخصات ماهواره را تحت تأثیر قرار دهد و باید بهطور همهجانبه اثرات طراحی بر سیستم بررسی شود. برای طراحی چنین زیرسیستمی لازم است اثرات هر انتخاب بر سایر بخشها مورد بررسی قرار گیرد و طراحی بهصورت چند متغیره انجام شود. با توجه به افزایش تعداد ماهوارهها و زبالههای فضایی، زیرسیستم پیشران بهعنوان راهکاری برای کاهش خطر برخورد در فضا مطرح است. همچنین یکی از راههای دستیابی به مدار با ارتفاع بالاتر، انجام مانور مداری با استفاده از رانشگر ماهواره، از مدار پارک است. به دلیل عدم نیاز به فناوریهای پیچیده، رزیستوجت میتواند راهکار ارزان قیمت برای افزایش قابلیت مانور ماهوارههایی باشد که در کشور طراحی میشوند. در این پژوهش با دیدگاه سیستمی، زیرسیستم رانشگر از نوع رزیستوجت برای یک ماهواره مکعبی طراحی شده است. مأموریت در نظر گرفته شده برای رانشگر این ماهواره، مانور کاهش ارتفاع مداری است. در پایان نیز الگوی طراحی برای رانشگرهای الکتریکی پیشنهاد شده است