علم مواد
مجتبی فرقانی؛ مائده السادات ضوئی؛ محمدرضا پاک منش؛ محمد چیانی؛ سعید اصغری
چکیده
پانل ساندویچی المان مهمی از سازه ماهواره است که جنسهای مختلف فلزی و کامپوزیتی بهمنظور ساخت رویهی آن بهکار برده میشوند. آندایزینگ بهعنوان یک پوشش تبدیلی بهمنظور دستیابی به خواص نهایی سطح پانل در راستای پایداری سازه در شرایط محیط فضا کاربرد دارد. آندایزینگ یک واکنش الکتروشیمیایی است که در آن لایه اکسیدی با استفاده از ...
بیشتر
پانل ساندویچی المان مهمی از سازه ماهواره است که جنسهای مختلف فلزی و کامپوزیتی بهمنظور ساخت رویهی آن بهکار برده میشوند. آندایزینگ بهعنوان یک پوشش تبدیلی بهمنظور دستیابی به خواص نهایی سطح پانل در راستای پایداری سازه در شرایط محیط فضا کاربرد دارد. آندایزینگ یک واکنش الکتروشیمیایی است که در آن لایه اکسیدی با استفاده از نیروی الکتریسیته تشکیل میشود. در حین انجام فرایند آندایزینگ در صورتی که جریان محدود کننده، حاصل از تحرک بارهای الکتریکی بین سطح لایه آندیک و الکترولیت، زیاد شود، پلاریزاسیون غلظتی ایجاد شده و فرایند متوقف میشود. با توقف فرایند بدون صرف زمان کافی جهت به دست آمدن ضخامت کافی برای رنگپذیری لایه آندیک سیاه بهمنظور کاربرد در پوششهای فضایی حاصل نمیگردد. در این پژوهش با انجام فرایند آندایزینگ در چهار ظرف 250، 500، 2000 و cm3 40000، تاثیر حجم الکترولیت و در نتیجه زمان توقف فرایند در اثر بروز پدیده پلاریزاسیون غلظتی بر خواص نوری- حرارتی، سایش و خوردگی لایه به دست آمده در هر یک از فرایندها بررسی شد. بررسی خواص نوری- حرارتی توسط آزمون ضریب نشر فروسرخ و جذب خورشیدی، مقاومت سایشی توسط آزمون پین بر روی دیسک و مقاومت خوردگی توسط آزمون مهنمکی انجام شد. نتایج نشان داد که با افزایش حجم الکترولیت ناشی از افزایش حجم ظرف، زمان توقف فرایند افزایش مییابد. نتایج اندازهگیری خواص نوری- حرارتی، سایش و خوردگی برای سه ظرف با حجم 500، 2000 و cm3 40000 نشان داد که با افزایش حجم الکترولیت و متعاقب آن زمان اتمام فرایند، ضخامت لایه آندیک بیشتر شده که موجب بهبود خواص نوری- حرارتی و مقاومت خوردگی و سایشی میشود.
کنترل حرارت
محمدرضا نصراصفهانی؛ محمد نصراصفهانی؛ حسین ناظمی؛ مجتبی فرقانی؛ هادی گورابی
چکیده
یکی از متداولترین روشها برای افزایش چسبپذیری سطوح آلومینیمی، استفاده از پوششهای آندایز است. اما چنانچه به دلیل شرایط خاص، محصولات تولیدی مجبور به حرارتدهی قبل از چسبزنی باشیم به دلیل هیدراته شدن پوشش آندایز، ترک خوردن و تغییر مورفولوژی، قابلیت چسبپذیری به شدت افت میکند. در این مقاله، با استفاده از ترفندهایی مانند عدم ...
بیشتر
یکی از متداولترین روشها برای افزایش چسبپذیری سطوح آلومینیمی، استفاده از پوششهای آندایز است. اما چنانچه به دلیل شرایط خاص، محصولات تولیدی مجبور به حرارتدهی قبل از چسبزنی باشیم به دلیل هیدراته شدن پوشش آندایز، ترک خوردن و تغییر مورفولوژی، قابلیت چسبپذیری به شدت افت میکند. در این مقاله، با استفاده از ترفندهایی مانند عدم سیل کردن آندایز، اعمال پرایمر قبل از حرارتدهی پوشش، اعمال سندبلاست قبل و بعد از پوشش آندایز و استفاده از پوشش جایگزین FPL رفتار چسبپذیری پوشش مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج به دست آمده نشان داد، در تمامی موارد عدم سیل کردن پوشش آندایز و همچنین پرایمرزنی پوشش قبل از حرارتدهی، در افزایش چسبپذیری موثر خواهد بود. اعمال سندبلاست بعد از پوششدهی، تاثیر قابل توجهی بر چسبپذیری نداشت. سندبلاست قبل از آندایز با تغییر مورفولوژی و نوع زبریها، چسبپذیری را تا حد قابل قبولی ارتقا میدهد. همچنین اعمال پوشش FPL میتواند یک گزینه مناسب برای جایگزینی آندایز باشد. این پوششها، حساسیت کمتری نسبت به حرارتدهی و انبارداری از خود نشان دادند